Cz. IV. Dźwignice do pracy z koszem
Najważniejsze wymagania grupy drugiej, dotyczące własności dźwignic, które mogą być użyte do pracy z koszem to, że:
-
minimalny udźwig dźwignicy powinien być co najmniej dwa razy większy od sumy masy kosza i jego dopuszczalnego obciążenia roboczego,
-
maksymalna prędkość podnoszenia dźwignicy podczas pracy z koszem nie powinna przekraczać 0,5 m/sek.,
-
układ opuszczania ładunku w dźwignicy powinien posiadać napęd (nie może być grawitacyjny),
-
w przypadku, gdy kosz będzie opuszczany poniżej poziomu podłoża lub gdy nie jest możliwa stała obserwacja kosza przez operatora dźwignicy, powinna ona być wyposażona w ograniczniki górnego i dolnego położenia haka,
-
dźwignica powinna posiadać sterowanie, zapewniające łagodne hamowanie ruchów podnoszenia/opuszczania ładunku, nawet w przypadku nagłego ustawienia elementów sterowniczych podnoszeniem/opuszczaniem w pozycję ,,0”,
-
urządzenia sterownicze muszą wymagać podtrzymania (samopowrotne), muszą być wykonane i umiejscowione tak, aby nie było możliwości ich przypadkowego uruchomienia,
-
dźwignica winna być obsługiwana ze swojego zwykłego stanowiska sterowniczego,
-
hak dźwignicy winien być wyposażony w zabezpieczenie przed wypadnięciem zawiesia z jego gardzieli,
-
w przypadku zaniku zasilania lub awarii układu sterowania możliwość przemieszczenie kosza w takie miejsce, aby umożliwić ludziom opuszczenie jego bez ryzyka.
Powyższe i inne, zawarte w normie PN-EN 14502-2 wymagania na ogół są spełnione przez większość współcześnie produkowanych dźwignic, będących w użyciu w kraju, gdyż są także istotne przy podnoszeniu ładunków.
